Σκοτάδι

Βίντεο: Σκοτάδι

Βίντεο: Σκοτάδι
Βίντεο: Γιώργος Τσαλίκης - Σκοτάδι | Giorgos Tsalikis- Skotadi - Official Video Clip 2024, Ενδέχεται
Σκοτάδι
Σκοτάδι
Anonim

Σκοτάδι.

Υπάρχει τόσο πολύ φως στο σκοτάδι που η πυκνότητά του μεταμορφώνει τη μορφή και την ουσία. Σκοτάδι. Το άγγιγμά της με φέρνει σε μια κατάσταση παλλόμενου ήλιου, μαύρου ήλιου. Κυματισμός στα πρόθυρα της έκρηξης, ασταμάτητος, πλεγμένος από το κακό στην πιο αγνή του μορφή, ικανός να δημιουργήσει ευτυχία. Είναι αδύνατο να κατανοήσετε αυτήν την κατάσταση, το σκοτάδι έρχεται μόνο σε εσάς και παίρνει αυτό που θέλει, δεν περιμένει μια βολική στιγμή, ζω μόνο τυχαία, για ένα δευτερόλεπτο, δύο και μετά πάλι απορρόφηση. Ο μικρός μου κόσμος πόνου και ταλαιπωρίας, το μικροσκοπικό υπαρξιακό μου στρατόπεδο εργασίας, το τελευταίο μου καταφύγιο στο δρόμο προς την αιωνιότητα, καίγεται από την ανικανότητά μου.

Είναι παντού και δεν μπορείς να της κρυφτείς στον επινοημένο κόσμο των φαντασιώσεων και της αδιάκοπης νεύρωσης. Δεν συνειδητοποιώ καν ότι όλο αυτό το διάστημα είμαι στη δύναμή της, δεν έχω καν μια φαντασίωση ότι είμαι ελεύθερη, η σκλαβιά μου είναι απόλυτη. Ολόκληρο το άθροισμα του συλλογικού ασυνείδητου, όλα τα αρχέτυπα, τα πάντα είναι κορεσμένα με αγώνα και την επιθυμία να είσαι κάποιος ή κάτι, αλλά όχι μόνο να βρεις την ελευθερία από το σκοτάδι, διαλύοντάς την στον εαυτό σου και να μην αντισταθείς στη διάλυσή σου σε αυτό. Μην περιμένετε, μην ρωτήσετε, μην ανεχτείτε, όλα είναι μέσα σε αυτό, αλλά δεν είστε εκεί, λαμβάνετε και δίνετε, υπάρχει μια μεγαλοπρεπής έκφραση της παγκόσμιας ανυπαρξίας που απορροφά τη φρίκη.

Την νιώθω παντού και πάντα, είναι το υπόβαθρο όλων όσων βρίσκονται στο παρασκήνιο, είναι άυλη, τη φοβάμαι τόσο πολύ που δεν μπορώ να σηκώσω τα μάτια μου στον ουρανό, γιατί ακόμη και το μεσημέρι θα τυφλωθώ από το υπέροχο της καυτό φιλί του θανάτου. Το σκοτάδι κινείται μέσα μου και το ακολουθώ, αυτή η σκοτεινή προγονή της ύπαρξης, που κουβαλάει τη θνητή ζωή, με προσωποποιεί με ένα λαμπερό χαμόγελο ανούσιας σημασίας. Πότε αλλιώς μπορώ να την περιγράψω τόσο ρόδινη; Μάλλον ποτέ όπως τώρα.

Είναι τόσο αφελές και τρομακτικό να τρέχω από την στάση, καταλαβαίνω ότι δεν υπάρχει πουθενά να τρέξω, αλλά τρομακτικό και τρέχω, για να δουλέψω και σε άλλη ήπειρο, σε άλλη πίστη και άλλα δόγματα, σε κανόνες και συνθήματα, σε μια χώρα που δεν έχει εφευρεθεί ακόμη, στην ιστορία που θα ξαναγράψω, τρέχω και ο κόσμος μένει ακίνητος, όλα στο σκοτάδι. Κρέμασε σε ένα αόρατο νήμα και οι μεγάλοι κουκλοπαίκτες το τράβηξαν, αλλά είμαι κουρασμένος και φοβισμένος, κουρασμένος από τον τρόμο, θέλω να απελευθερωθώ από αυτή τη μοίρα και πηδάω στο σκοτάδι με όλη μου τη δύναμη. Και να χτυπήσει οδυνηρά το τσιμεντένιο πάτωμα Δίπλα μου είναι τα αδέλφια μου στο σκοτάδι, με βοηθούν να σηκωθώ ακόμα πιο χαμηλά, με πιέζουν στο κεφάλι με παροτρύνουν να είμαι δυνατός και επιτυχημένος στον αγώνα. Πως με μπερδεψατε ολοι.

Το ίδιο το σκοτάδι αποφασίζει ποιος, πώς και πότε.

Το χάσμα δεν γίνεται μικρότερο από το γεγονός ότι τρέχω.

Συνιστάται: