2024 Συγγραφέας: Harry Day | [email protected]. Τελευταία τροποποίηση: 2023-12-17 15:42
Αφήνοντας πίσω τα βουνά, ο μοναχικός Ταξιδιώτης βγήκε στο δρόμο που περνούσε από το γιάρ. Την προσοχή του τράβηξε μια σκάλα σχοινιού, η οποία βρισκόταν στα αριστερά του δρόμου. Πήγε στον ουρανό και κρύφτηκε πίσω από τα σύννεφα.
Ο ταξιδιώτης ανέβηκε στις σκάλες, έπιασε το δοκάρι με τα χέρια του και το τράβηξε. Wasταν πολύ δεμένη με κάτι.
Κοίταξε τριγύρω, αλλά δεν είδε κανέναν τριγύρω. Η μόνη ζωντανή ψυχή ήταν το Κοράκι που καθόταν σε μια πέτρα. Όταν ο Ταξιδιώτης έφυγε από το πανδοχείο το πρωί, η οικοδέσποινα του είπε ότι, ακολουθώντας αυτό το μονοπάτι, μπορεί να συναντήσει ζώα που μιλούν σαν άνθρωποι.
Έχοντας αυτό κατά νου, πλησίασε το κοράκι. Αφού στάθηκε για λίγο και ξανακοίταξε, φρόντισε να μην υπάρχει κανείς και μίλησε:
- Γεια! Είμαι Ταξιδιώτης που ακολουθεί την επιχείρησή μου. Παρακαλώ πείτε μου τι είναι αυτή η σκάλα και πού οδηγεί; - ρώτησε.
«Αυτή είναι μια σκάλα με σχοινί που οδηγεί στον ουρανό», απάντησε ο Ρέιβεν.
"Ναι, η οικοδέσποινα δεν εξαπάτησε όταν είπε για ζώα που μιλούσαν", σκέφτηκε ο Ταξιδιώτης και αποφάσισε να διευκρινίσει με το Κοράκι:
- Πού ακριβώς και πόσο ψηλά; - Φάνηκε στον ταξιδιώτη ότι είχε ήδη κάνει αυτήν την ερώτηση.
- Μόνο στον ουρανό, - επανέλαβε το Κοράκι, - αυτή είναι η τελευταία στάση. Ανεβαίνεις τις σκάλες και κάποια στιγμή τελειώνει.
- Και μετά τι γίνεται; - ρώτησε ο Ταξιδιώτης, νιώθοντας ότι δεν θα του άρεσε η απάντηση.
- Πεθαίνεις, - απάντησε το Κοράκι, κοιτάζοντας τον Ταξιδιώτη.
-Α-α-αχ! Λοιπόν, συνέχισα, έχω μια επιχείρηση και είναι σημαντικό για μένα να την ολοκληρώσω, - είπε ο ταξιδιώτης, σκοπεύοντας να ακολουθήσει τον δικό του δρόμο.
- Πήγαινε, - είπε το Κοράκι - αλλά αυτό δεν αποκλείει το γεγονός ότι ανεβαίνεις τις σκάλες σου, κάτι που σε οδηγεί στον ουρανό σου. Κάθε γραμμή αντιπροσωπεύει μια εργασία που έχετε ολοκληρώσει, αλλά κάποια στιγμή οι γραμμές θα εξαντληθούν. Μπορεί να το παρατηρήσετε ή όχι. Μερικές φορές μπορείτε να κοιτάξετε κάτω και να δείτε πόσο ψηλά έχετε ανέβει. Και μερικές φορές όχι. Τελειώνουν απρόβλεπτα.
- Τότε θα σταθώ στην τελευταία προγραμματισμένη υπόθεση και θα γίνω Αθάνατος! - είπε ο Ταξιδιώτης. «Or θα επιστρέψω στο ολοκληρωμένο», συνέχισε, σχεδόν χορεύοντας.
- Δεν θα λειτουργήσει, - είπε ο Κοράκι, και η ψευδής ενόχληση ακούστηκε στη φωνή του, - τότε οι μέρες θα γίνουν εκείνα τα επίπεδα που προηγουμένως σηματοδοτούσαν την αρχή και την ολοκλήρωση της επιχείρησης.
- Αυτό ήταν … - χάθηκε η χαρά από το πρόσωπο του Ταξιδιώτη, του φάνηκε ότι το Κοράκι τον κορόιδευε. - Μιλάς σοβαρά ή αστειεύεσαι;
- Τι είδους αστεία; - Ο Ρέιβεν ξύπνησε και πρόσθεσε. - Λέω την αλήθεια!
- Δηλαδή, από όποιον δρόμο κι αν πάω, ανεβαίνω ακόμα τη σκάλα του σχοινιού στον τόπο όπου τελειώνει …
- Ακριβώς.
- Αν όμως ανεβαίνω ήδη τη σκάλα μου στον ουρανό, γιατί αυτή η σκάλα εμφανίζεται στο δρόμο μου; - ρώτησε ο Ταξιδιώτης.
- Είστε έτοιμοι να μάθετε ότι έχετε τη σκάλα της ζωής σας, ωστόσο, ονομάστε την όπως σας αρέσει. Αλλά η σειρά αυτού που συμβαίνει δεν θα αλλάξει. Ο καθένας έχει τη δική του «σκάλα», αλλά δεν είναι όλοι έτοιμοι να το δουν, - είπε το Κοράκι.
- Λοιπόν, είμαι τόσο προετοιμασμένος που τώρα μπορώ να το ξέρω; Και λοιπόν? - ρώτησε ο Ταξιδιώτης.
- Ναι, είναι, - απάντησε το Κοράκι.
- Και τι πρέπει να κάνω με αυτή τη γνώση; - ρώτησε ο Ταξιδιώτης.
- Όλα εξαρτώνται από το τι κάνατε πριν, πόσο καταφέρατε να παρατηρήσετε πώς ζείτε και για τι; Έχετε χρόνο να δοκιμάσετε ό, τι έχετε ετοιμάσει ή αναλαμβάνετε το επόμενο πιάτο, καταπίνοντας το τελευταίο χωρίς μάσημα; Έχετε δει τους ανθρώπους και τον δρόμο που ακολουθήσατε; - ρώτησε το Κοράκι.
Αφού στάθηκε λίγο και χωρίς να πει λέξη, ο Ταξιδιώτης έριξε μια ματιά στο Κοράκι. Συναντώντας το βλέμμα του, του έγνεψε σιωπηλά και προχώρησε.
Από ΝΔ. θεραπευτής gestalt Dmitry Lenngren
Συνιστάται:
Σχετικά με την προδοσία στον εαυτό σου
Ο πειρασμός να προδώσω τον εαυτό μου, να απομακρυνθώ από τη ζωή μου και να κοιτάξω τη ζήλια κάποιου άλλου, μερικές φορές εμφανίζεται μέσα μου εντελώς απροσδόκητα. Για μένα να προδίδω είναι να θεωρώ αυτό που σου συμβαίνει ως κάτι εντελώς ασήμαντο.
Τα καλά κορίτσια πηγαίνουν στον παράδεισο, τα κακά κορίτσια πάνε όπου θέλουν
Ο διαχωρισμός σε "κακό" και "καλό" είναι γνωστό σε εμάς από την παιδική ηλικία. Καθ ’όλη τη διάρκεια της ζωής μας, διαμορφώνουμε τη δική μας« εικόνα »για τον εαυτό μας υπό την επίδραση του στενού περιβάλλοντος, του πολιτισμού, των κοινωνικών στερεοτύπων και των προσδοκιών.
ΑΝΔΡΑΣ ΑΝΔΡΙΚΗΣ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑΣ: Το ΑΡΣΕΝΙΚΟ ΓΥΡΙΖΕΙ ΣΕ ΜΙΑ ΣΚΑΛΑ
Αυτός ο άνθρωπος έψαχνε για θεραπευτή μεταξύ ανδρών για μεγάλο χρονικό διάστημα, αλλά κανένας από αυτούς δεν του ταιριάζει, στην ομιλία του ενός άκουσε τους ήχους του χωριού, ο άλλος προκάλεσε αηδία στις βρεγμένες παλάμες του, ο τρίτος ήταν παχύσαρκος, ο τέταρτος κοίταξε σαν μεγάλο κεφάλι έμβρυο με υπανάπτυκτο σώμα που κρύβεται πίσω από μια άσπρη ρόμπα.
Γιατί με κοιτάτε στα μάτια - εκεί δεν θα βρείτε φόβο Πιστεύω στον Κύριο Θεό Και στον εαυτό μου
Θα το γράψω και θα συνεχίσω, όχι, δεν θα το παρατήσω ποτέ Διαφορετικά, δεν αξίζει να πιέζετε ένα σημειωματάριο κάθε βράδυ Θα το γράψω και θα συνεχίσω, όχι, δεν θα το παρατήσω ποτέ Ρωτάω κάθε μέρα και, βλέπω, ακούστηκε Από το τραγούδι "
Τι είναι το σπίτι στον σύγχρονο κόσμο: πώς αρχίσαμε να αντιλαμβανόμαστε το ασφαλέστερο μέρος στον κόσμο
ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΒΕΡΘ Η επιθυμία να έχετε τη δική σας ξεχωριστή θέση στον κόσμο είναι αναπόσπαστο μέρος της ανθρώπινης φύσης. Σκεφτείτε ένα διαμέρισμα, ένα αρχοντικό, έναν αχυρώνα ή τουλάχιστον ένα κομμάτι γης που θεωρείτε το σπίτι σας. Ακούστε τις χαρακτηριστικές εικόνες, μυρωδιές, υφές που συνδέετε με αυτό το μέρος.
